6/3: Umbertide, niet Chiuso

De Savio was een stuk helderder van kleur vanochtend. Waarschijnlijk omdat het water na een droge nacht een stuk gecontroleerder de berg af kwam. Wat het betekent als dat niet het geval is, zouden we later op de dag nog een paar keer zien. Maar eerst was er de Valico de Montocoronaro. Toegegeven, het is de laagste pas over de Apennijnen maar ik tel hem met 865 meter lekker mee. En daarmee hebben we het Saviodal verruild voor het Tiberdal. Even later kwamen we de eerste roadblocks tegen: Chiuso (dicht)! Een alternatieve route was er niet, dus er toch maar doorheen gefietst. En als even later een helikopter naast je komt vliegen heb je toch het idee dat je iets spannends aan het doen bent. Maar gelukkig waren er slechts een paar stukken weg verdwenen en een paar hellingen naar beneden gekomen. De eigenaar van het truckerscafe in Pieve S. Stefano snapte precies wat we nodig hadden na een lange afdaling in de regen en stookte de haard nog eens goed op. Na boodschappen te hebben gedaan in Umbertide en nog een Chiuso!, gingen we voor onze laatste klim. Het resultaat mocht er zijn: 110 km op de teller en onze eigen kamer in een middeleeuws kasteel met fantastisch uitzicht, een mooi stuk gorgonzola, salami en een goed glas rode wijn.