2/9: Shilik, één grote zandbak

Één grote zandbak, met af en toe bergen waar we soms overheen moesten en soms in een kloof tussendoor konden rijden. We zakten af naar zo'n 700 meter en de temperatuur liep verder op. De paar loslopende ezels moesten echt moeite doen om op deze droge steppe nog iets eetbaars te vinden. Met eindeloze rechte wegen, zo ver je kon kijken. En af en toe een grafzerk langs de kant van de weg. Na de eerste 35 km was daar eindelijk het eerste plaatsje waar we wat konden kopen na ons nachtje wild kamperen. Behoorlijk uitgedroogd hebben we in een mum van tijd 2 liter Fanta weggewerkt. Dit deed kwa temperatuur en dorstgevoel toch een beetje denken aan het droge oost-Iran. Maar na 60 kilometer zagen we voor het eerst weer groen en even later zelfs goed geïrrigeerde landbouw. Het wagenpark leek een beetje op het Kirgizische: zoveelstehands Duits (nog steeds veel Audi 100's en Mercedes E en S) of Aziatisch groot en nieuw. Tijdens de lunch, hoorden we opeens iets heel hard leeg lopen. Dat bleek Eric's achterband te zijn. Zonder enige aanleiding, het moet niet gekker worden! Eén van de Tosor Pass lekken bleek verder te zijn uitgescheurd. We kunnen niet wachten tot we in Almaty zijn, waar als het goed is 4 nieuwe maagdelijke binnenbanden klaar liggen.