4/4: Selçuk, Turkije op verschillende snelheden

Vandaag zagen we Turkije op verschillende snelheden. We begonnen in Aydin waar we een van palmen voorziene boulevard afreden om even later onderdeel uit te maken van het 'sportpad' de stad uit. Toen de nieuwe snelweg was verlegd, was er naast deze oude uitvalsweg blijkbaar nog plek over voor inwoners met sportieve ambities. En zo fietsten we tussen hardlopende en snelwandelende stedelingen Aydin uit. Sommigen in hip trainingspak, sommigen met hoofddoek en lange jas tot op de enkels. Even later reden we zo'n 4 km van de doorgaande weg door landbouwgebied naar het oosten en kwamen we door Arcalar. Alsof de tijd 50 jaar had stilgestaan. Hier gebeurde alles nog met de hand of met paard en wagen. Tegen lunchtijd aten we vlak voor Germencik in een soort foodcourt naast de hoofdweg, en daar werden dan weer dure Duitse autos's gewassen terwijl de eigenaars hun lunch nuttigden. Prima lunch overigens. Gewoon een nieuw vel papier op tafel, een kan koude Ayran erop, de pide bakker schuift met zijn houten spaan een vers brood op tafel en het bestellen kon beginnen. De continue factor was de muezzin die ons 5 keer per dag tot gebed aanspoorde en zelfs middenin het veld wel ergens vandaan kwam aanwaaien. In de namiddag bereikten we Selçuk als uitvalsbasis om de volgende dag Efeze te kunnen bekijken.