6/7: Quchan, wind tegen en mosaferkhaneh

Ik dacht dat 'wind tegen' een Nederlandse uitvinding was, maar hier op de '22E' kunnen ze er ook wat van. De warme wind had dan ook alle ruimte voor vrij spel met een enorm breed dal tussen 2 bergruggen op afstand. De 128 km naar Quchan was dan ook het maximale dat we er uitgeperst kregen. Verder zijn we weer eens aangehouden door de politie. De vorige 3 keren keken ze zeer geïnteresseerd naar onze paspoorten en controleerden ze de geldigheid van onze visa. Ditmaal was het voor een praatje pot over Iran, Nederland en voetbal. Vier Zweedse motorrijders reden zwaaiend voorbij, die hadden blijkbaar geen trek in een controle. 's Avonds sliepen we net als de Zweden in Mosaferkhaneh Qajam. Je hebt hotels, 5 t/m 1 sterren geclassificeerd door de overheid met een bijbehorende vastgestelde prijsrange. En daaronder heb je de mosaferkhanehs. De letterlijke vertaling schijnt 'slaaphuis' te zijn, en dat dekt ook precies de lading. Ze doen niet aan ontbijt, hebben een gezamenlijk hurktoilet op de gang en soms schone lakens en een douche. Maar dan betaal je ook 6 Dollar per persoon. Enige nadeel is dat hier alleen mannen komen (met bijbehorende toiletgeur) en je als vrouw altijd gesluierd en met broek over de gang moet. Maar deze had een douche, schoon beddengoed - als je een beetje om de brandgaatjes heen keek - en een plafondventilator op de kamer. En dat was precies wat we nodig hadden na deze brute tocht.