4/8: Osh, soepele grensovergang naar Kirgizië
4 augustus 2014 - Osj, Kirgizië
We zijn in Kirgizië! Het land dat direct grenst aan China, waarmee ons absurde plan om naar China te fietsen nu best reëel wordt. De dichtstbijzijnde Chinese grenspost ligt hier namelijk zo'n 250 km vandaan, maar die is momenteel gesloten vanwege onrust in Kashgar. En dus maken we een slinger van een maand door Kirgizië en Kazachstan. De grensovergang ging vandaag soepeler dan ooit. In tegenstelling tot bij binnenkomst in Oezbekistan hoefden niet alle tassen van de fiets en door de scanner. Alleen onze medicijnkoffer werd minutieus doorzocht. Geen USB sticks of boeken? Nee, alleen een e-reader en een iPad. Niet interessant. Verder hadden we er voor gezorgd niet meer Dollars het land mee uit te nemen dan waarmee we binnenkwamen. Volgens reiziger-fora is dit namelijk de #1 aanleiding voor gedoe of bribe. De hotelregistratie slips schenen gek genoeg ook niemand te interesseren. Terwijl we de avond ervoor nog door een hotel medewerker ondervraagd werden waar we de nachten waren geweest waarvan we geen registratie hadden. Maar een vingerwijzing naar de tent achterop je fiets was ook ditmaal afdoende. En de Kirgizische douane? Geen visa, geen registratie fee, geen bagage check, niets. Gewoon een eenvoudige stempel in onze paspoorten. Hoe on-Stans! Een eerste blik op de weg laat een veelzijdiger wagenpark zien na enkel de Chevrolet's, Daewoo's, Lada's en Volga's bij de buren. En ditmaal zowel rechts, als links gestuurde auto's. Interessant. De Kirgizische Som heeft een wisselkoers en papiergeld dat gewoon weer in een portemonnee past i.p.v. in bundels van 100.000 bij elkaar gehouden met een elastiekje in een plastic zak. Morgen gaan we een dagje 'kalibreren' om de lokale gebruiken en woorden te leren kennen voordat we ons op de Fergana Mountain Range gaan storten richting Bishkek.
Wij vinden met de auto naar Spanje al 'n behoorlijk eindje.
Zijn hier nog 'n paar dagen en dan terug naar Nijendal.
Eric en Geeke, na Kirgizië de grens van China bereiken is toch op zich een mylpaal in jullie tocht.
Ontvang onze beste groeten, we volgen jullie,
Cees en Leonie
Elaine - from Hotel Bek in Tashkent