31/8: San-Tash, op weg naar Kazachstan

Soms vallen pech en mazzel samen. Het eerste deel voerde nog langs het Issyk-Köl meer over hobbelig asfalt met veel verkeer. Af en toe kwam er een wagen langs met vee dat die ochtend op de wekelijkse veemarkt in Karakol van eigenaar was gewisseld. Het tweede deel was landelijk en heerlijk rustig met superstrak asfalt. Het laatste deel was een ouderwets mengsel van keien en wasbord. En op dat wasbord is vermoedelijk de camera uit het frametasje gestuiterd. Ik ben zonder bagage nog snel een paar kilometer terug gereden, maar het ding was nergens te bekennen. De grote mazzel was dat ik de flashcard met alle foto's van Istanbul tot gisteren diezelfde ochtend nog aan André had gegeven omdat hij in oktober naar Nederland zou vliegen. In San-Tash - het laatste dorp voor de Kazachse grens - vonden we rond zessen nog een 'magasine' waar we nog wat konden inslaan. Of we onze tent achter het schuurtje mochten opzetten? "Ja hoor, geen probleem." Nou bleek dat stukje gras bij nader inzien aan de informele aanvoerroute van het dorp te liggen. Dus kwam even later al het vee van het dorp voorbij gedreven. Waren dronkaards op zoek naar nieuwe wodka en ging de winkeldame in het schemer snel koeien melken. Een gezellige drukte. Morgen verlaten we na ruim 3 weken Kirgizië. Wat een aardige mensen, bijzondere nomaden cultuur en indrukwekkend landschap! En dan hebben we nog niet eens verteld over het jagen met enorme arenden, het ontvoeren van bruiden en een tik op de halsslagader als teken dat er wodka op tafel moet komen. Als je houdt van 4x4, paardrijden, trekkings of mountainbiken, moet je hier echt naartoe.