28/11: Xingping, geluksvogels

Heeft de bedenker van duct tape eigenlijk ooit een Nobelprijs gewonnen? De leukoplast tape viel na 9 maanden kou en hitte als serpentine van zijn rolletje. De duct tape deed gewoon waar het voor gemaakt is: echt álles plakken. En dus konden we met een verbandgaas op mijn laatste stukje open wond op weg. Op weg naar een prachtige etappe waarin we af en toe de Li Rivier raakten en langzaam het karstgebergte inreden. Kalksteen formaties die tot puntige bergen zijn geërodeerd. We reden over een rustig weggetje. Soms nog minder dan een karrenspoor, soms net geasfalteerd. Langs de weg werden aardbeien van de volle grond verkocht, in prachtige torentjes hoog opgestapeld. Even verderop stonden druivenranken, mandarijnen- en zelfs kumquat boompjes in het veld. Langs de net geasfalteerde wegen stond nog geen vangrail, wat de beleving van vrijheid om met je fiets dit prachtige stukje China te ontdekken nog groter maakte. Inderdaad: wij zijn geluksvogels.