26/7: Tashkent, vierbaans de hoofdstad in

Het Chinese restaurant tegenover het hotel kon voor ontbijt zorgen: gevulde blini's, een enorme hotdog, vruchtensap en een potje groene thee. Interessante etnische mix, maar een prima basis om een dagje op te fietsen. De etappe liep voorspoedig en dat was vooral te danken aan het relatief goede wegdek. Iets dat we vaker zien zodra je dichter in de buurt van een hoofdstad komt. Het begon vrij vlak maar werd later glooiend met mais, graan, meloenen en bomen met 'witte sokjes' tegen het ongedierte. Ook vandaag hebben we weer 2 uitnodigingen om plof te komen eten en wodka te drinken afgeslagen. Dat gebeurt dan meestal rond lunchtijd en dat is net te vroeg om die dag meters te maken. Eenmaal in Tashkent zagen we brede groene boulevards. Met net zulke pompeuze pleinen en gebouwen als in Mary (Turkmenistan), maar op de een of andere manier lijken ze hier meer op hun plaats. Alsof de verhoudingen beter kloppen. Het centrum hangt vol met 'verboden voor gemotoriseerde tweewielers' borden. Maar wij doen het zonder motor en reden dus lekker door. Temeer daar de politie agenten net zo vrolijk terug groetten. In het noordoosten van de stad werden we opgepikt door Oskar. Ooit zelf fietsende gast van onze Warmshower host Shiavash in Gorgan (1/7). Een vrijgezel van 27 met een eigen huis die in het familiebedrijf werkt. Blijkbaar de Couchsurfing hotspot van Tashkent, want 's avonds laat kwam er nog een Russische jongen al liftend binnen zeilen. Ondertussen hadden wij al lekker met grote pullen bier Oezbeeks gegeten bij een cafe om de hoek. Waar halverwege de avond in de hele wijk de stroom uitviel en iedereen ongestoord onder het genot van mobiele telefoon verlichting en kaarsen door at. Het matcht niet helemaal met dat strakke asfalt en glorieuze overheidsgebouwen, maar ook wij raken er ondertussen aan gewend.