23/11: Guilin, dog architecture

In de trein hadden we er al wat van mogen zien, van die bergpunten die schijnbaar uit het niets boven het verder vlakke land steken. Soms in groepjes, maar zeker niet in iets dat op een rugformatie lijkt. Vandaag hebben we een rondje door Guilin gefietst, een stad die langs de Li rivier en rondom aantal meertjes en een paar van die punten is gebouwd. Guilin drijft economisch op het toerisme en dat zie je. De stad is schoon en groen. Gekleurde spots verlichten 's avonds de plantsoentjes langs de rivierpromenades. En ze hebben zelfs fietspaden, niet alleen voor ons maar ook voor de hordes elektrische scooters en de 'witte' huurfietsen. Misschien is het wel iets te aangeharkt, waardoor de vijvers, bruggetjes en pagodes wat Efteling-achtig aandoen. Maar wat geeft het. Als je maar even van het gebaande pad afwijkt zit je weer in het echte Chinese leven, waar het lekker druk en smoezelig is. En je buiten aan een klein tafeltje heerlijk tussen de locals voor weinig kunt eten. Om aan het eind van de dag op Franse bistro stoeltjes toch ook van tapbier in een bevroren glas en de eerste witte wijn sinds maanden te genieten. We zaten naast een Chinees stel dat hun poedel (huisdier #1, zo lijkt het) schoentjes had aangetrokken en op een krant liet zitten. Op de terugweg heb ik nog even de design afdeling van de eerste grote boekhandel sinds tijden gescand. Mijn oog viel op 'Dog architecture', het moet niet gekker worden.