22/11: Guilin, Guilin rice noodles

We begrepen al niet waarom we met de trein 11 uur moesten doen over iets dat met de fiets maar 421 km is. Maar nu snapten we waarom: de trein maakte een enorme slinger om de bergrug Tianping Shan en langs de grote stad Liuzhou ten zuiden van Guilin. En dan te bedenken dat we we gisteren maar 166 km van het punt af waren waarop we gewoon verder hadden kunnen fietsen. Maar het goede nieuws was dat we naast een studente Toerisme en Engels zaten. De 21 jarige Nie Liqing zat al een uurtje of 9 in de trein omdat ze bij haar ouders in Chongqing was geweest. Haar vader was één van die 100.000 porters (28/10), maar nu 60 en versleten. Haar Engels was nog niet fantastisch, maar ze was niet bang om te spreken en dat maakt meestal het verschil. En zo hebben we in 11 uur tijd ons Chinese vocabulaire verdubbeld, het halve fotoalbum op haar smartphone bewonderd en weer wat geleerd. Zo bleek de Chinese hit met het bijbehorende dansje dat al 2 maanden niet uit ons hoofd wil (denk Koreaanse Gangam Style) van 'Xiao pingguo'. Het afsteken van vuurwerk gebeurt niet alleen bij trouwerijen, maar ook bij de opening van een nieuwe zaak of bij het gereed komen van nieuwbouw. Een iets luidruchtiger variant van ons 'pannenbier'. En de 'kattenbak' (21/11) heet een Zhenqi. En alles wat wij vertelden vond ze heel studentikoos 'so cute' of 'so cool'. Maar ze ging pas echt los toen we het over eten hadden, haar grote passie. Haar enthousiasme werkte dusdanig aanstekelijk dat Eric het water in zijn mond liep en er - toen we rond 17:00 in Guilin aankwamen - eerst Guilin rice noodles gegeten moest worden.