21/4: Riva, op weg naar de Zwarte Zee

Vanochtend hebben we de familie uitgezwaaid en onze luxe suite achter ons gelaten. We hebben de winter fietskleding ingeruild voor extra reserve onderdelen, EHBO spullen, Deet, zonnebrandcrème en dunne been- en armstukken voor op de fiets in Iran. Bij Bisiklet Gegzini stonden onze werkpaardjes al te trappelen en werden we op weg geholpen met goede tips voor de 1800 km richting Trabzon en de Iraanse grens. De boot die ons over de Bosporus een eind op weg zou kunnen brengen richting de Zwarte Zee was al weg. En dus zijn we maar gewoon gaan fietsen langs diezelfde Bosporus. Mooi om te zien hoe een wereldstad langzaamaan verandert en tenslotte eindigt in iets met de sfeer van een regiostadje om vervolgens weer volledig in het groen op te gaan. In Beykoz (de laatste grote suburb van Istanbul) hebben we op straat gevraagd naar een hotel in de buurt. De Engels sprekende eigenaar van de sportvoedingzaak werd er bijgehaald en toen die hoorde dat we uit Holland gefietst kwamen moest er eerst thee worden gedronken en een foto worden gemaakt. Twintig kilometer verderop vonden we in Riva inderdaad het beloofde hotel. Met een biertje en visje zagen we de zon in de Zwarte Zee ondergaan.