20/9: Yongjing, skyline aan de Gele Rivier

Het was vanochtend een drukte van belang langs de de Gele Rivier. Er werd gejeudebouled, gebadmintond, oefeningen gedaan op stalen fitness apparaten en in groepjes gedanst op muziek. Soms westers stijldansen, maar ook Chinees traditioneel en met grote gekleurde waaiers. Heel gracieus. Iets dat we 's avonds in Yongjing weer zouden zien. De benen hadden er zin in vandaag tijdens de klim naar 2300 meter, maar de longen begonnen tegen de middag wat te protesteren. Ik vond de Chinezen altijd overdrijvers met hun mondkapjes, maar ik denk dat ik nu wel snap waar dat vandaan komt. De smog was stevig toen we de stad uitreden. Niet heel verwonderlijk met een paar kolencentrales, staalindustrie en wat petrochemie rondom de stad. En dat Lanzhou tussen een aantal bergen in ligt waardoor het niet lekker doorwaait, helpt natuurlijk ook niet. In de stad reed af en toe een spuitwagen om het stof op het asfalt te doen neerslaan. Onder begeleiding van een elektronische continue versie van 'jingle bells' (geen idee wie die logische combinatie heeft verzonnen). Daarbuiten stofde het er lekker op los. Maar naar gelang we hoger kwamen werd de lucht beter. Tegen de heuvels lagen smalle plateautjes waarop mais en aardappels werd verbouwd. En terwijl we verwachtten één of ander bergdorp binnen te rijden en we ons nog afvroegen of we daar wel zouden kunnen pinnen, reden we een serieuze stad binnen met skyline aan de Gele Rivier. We zijn blijkbaar nog steeds niet helemaal gewend aan de schaalgrootte van hele kleine stipjes op onze kaart.