20/7: Katta-Gurgan, Oezbeekse gastvrijheid

Vandaag kozen we voor wat kleinere parallel weggetjes om meer van het achterland te zien. De boerderijen zijn in een vierkante care vorm gebouwd en hebben een dubbele deur in een grote poort waar een tractor door heen kan. Daarachter zit een binnenplaats met wat fruitbomen, een (moes)tuintje en iets om aan te kunnen eten en op te kunnen liggen. Er werd met koeien gewandeld en jongetjes speelden in de beek. Geen idee hoe het is om hier met -20 te moeten leven, maar het zag er zo op het eerste oog best aantrekkelijk uit. Na 104 km zou volgens onze Garmin in Katta-Gurgan een overnachtingsmogelijkheid moeten zijn. Die was er ook, maar alleen voor militairen. De 2 dienstdoende dames begonnen wat rond te bellen wie er nog plek had voor 2 toeristen. Het enige hotel was in restauratie, maar een tante had nog wel een kamer aldus de dochter van 1 van de dames die wel Engels sprak en als tolk aan de telefoon werd ingezet. Even later werden we door Dilya opgehaald om achter haar aan te fietsen en hartelijk ontvangen door oom Misha, tante Munira, haar zus Nadia en diens dochter. De laatste 2 waren overgekomen uit Moskou voor de trouwerij die over 2 weken plaats zou vinden. Een 2-daagse happening die met 300 gasten en 100 kg Plov gepaard gaat, vertelde Dilya later. De lage tafel op de binnenplaats werd gedekt met dumpling soep, salade, brood en yoghurt en Misha haalde een kristallen karaf Wodka en kleine glaasjes tevoorschijn. Even later schoof ook een vriendin van Munira aan met een grote schaal Plov. Het nationale gerecht met rijst, wortels en vlees. Dit soort avonden met een kijkje in het echte leven is toch wel het mooiste van zo'n reis, en gebeuren als je dat het minst verwacht. Het echte leven is trouwens iets harder dan gedacht. Er is alleen ' s'ochtends en 's avonds 2 uur stromend water (dan ga  je toch iets anders tegen die riante douche beurt aankijken). En de helft van de familie werkt in Moskou omdat daar meer en beter betaald werk is. Met als gevolg dat Dilya haar vader al een jaar alleen via Skype had gezien.