20/5: Gümüşhane, op dollar jacht

Wat een goed idee om gisteren niet door te rijden. We zaten inderdaad vlak voor de top en gelukkig had deze tunnelbuis van 1,7 km die beide rijrichtingen bedient ook nog een trottoirtje. Maar aan de andere kant was het net zo nat en koud als gistermiddag. En een afdaling van 20 km is niet heel fijn als je tot op de draad doorweekt bent. Maar met een droog lijf en volledige regen/winter outfit was het goed te doen. Onderaan kwamen we Australische Heather tegen. In 2007 was ze begonnen aan haar Beijing-Paris tour. Maar vlak voor de geboorte van haar eerste kleinkind is ze vanuit Istanbul teruggevlogen. Drie kleinkinderen later heeft ze in Teheran de draad weer opgepakt. In haar eentje, indrukwekkend! In Gümüşhane hebben we gerecupereerd: fietsen en tassen afgesopt, natte kleding te drogen gehangen en op dollar jacht. Aangezien je in Iran niet aan geld kunt komen, moet je voor je gehele verblijf voldoende dollars bij je hebben. We werden begeleid door Hakan, een 60-er die we tegen kwamen bij Deniz Bank en ons meetroonde naar alle banken in de buurt. Met buitenlandse gasten ga je natuurlijk niet in de de rij staan. Als 'woordvoerder van de familie' banjerde hij direct bij iedere bankdirecteur naar binnen om te vragen of we ook dollars konden krijgen met een credit card. Niet dus. Morgen maar gewoon Turkse lira's pinnen en vervolgens proberen te wisselen. Na een uur in de rij te staan, want hier gaat iedereen nog naar het bankkantoor.