19/4: Istanbul: Sultanahmet, Kadiköy en Beyoğlu

Ja hoor, vandaag zijn we 'all the way' gegaan in de toeristische route. Dat houdt in dat je voor de Hagia Sofia uit de taxi stapt en een warm welkom krijgt van 'Sonny', zoals hij later bleek te heten. En die legt uit dat je toch echt eerst de Blauwe Moskee moet doen, dan even langs zijn shop moet lopen en dan de rest van de dag voor de Hagia hebt. Hij weet wel een short-cut naar de moskee. "Follow me!" Normaal gesproken schud je dit soort types zo snel mogelijk af, maar "Voor een tientje, heb je een vriendje" aldus Evert. Eenmaal op het binnenplein van de moskee blijkt Sonny ook nog een short-cut in de wachtrij te kunnen regelen. Het klopt niet met m'n rechtvaardigheidsgevoel, maar aantrekkelijk is het natuurlijk wel. Schoenen uit, hoofddoek op en hup, 200 man ingehaald. De moskee is fraai, net als de toelichting van Sonny aan zijn 'Dutch group, verry important people'. En zo zit je even later in de sjiekste tapijten zaak van Istanbul en is de appelthee in aantocht. Ai, hier kommen we niet weg met een paar kommetjes. "Als ik tot 5 tel rennen we heel hard weg", stelt Eric bij wijze van grap voor. Even later vraagt de eigenaar van de zaak waar we vandaag komen, in het Nederlands. Oeps. Maar wat volgt is een leuk verhaal over tapijten. Of er iemand wellicht geïnteresseerd was. "Uh, nee." 's Avonds heerlijk Turks gegeten en op stap geweest in de wijk Beyoğlu. Bourgondische superavond.