18/8: Song-Köl, kamperen in een yurt

Het is me nog nooit eerder gebeurd, maar vandaag ben ik een pas lopend overgekomen. Dat kan komen omdat deze op 3370 meter hoogte lag of omdat ik gisteravond mijn maaginhoud de verkeerde kant op heb gestuurd. Tja, ook ik moest er een keer aan geloven en in bed blijven liggen in een tent halverwege een berg was ook niet echt een optie. Maar mazzel hadden we wel, want de Duitsers die we vanochtend tegenkwamen hadden gistermiddag sneeuw op diezelfde pas gehad. In ons geval waren het slechts een paar regendruppels, veel wind en af en toe zelfs zon. Onderweg naar de top reden we langs een mijnbouw gebied. Dat  verklaarde waarom de water purificeerder zo snel dicht sloeg op het water uit het beekje. Na de top opende zich een weids landschap met glooiende weides en een fors azuurblauw meer met daaromheen witbesneeuwde toppen. Hier en daar een witte yurt en kuddes schapen, geiten, koeien en paarden voortgedreven door jonge herders te paard. Maar de wind nam toe en het werd snel kouder, het wegdek nog slechter en de beloofde afdaling vertoonde verdacht veel klimwerk. Rond een uur of 6 kwamen we dan ook pas aan de zuidzijde van het meer aan. Waar de Duitsers ons hadden getipt over de enige plek in omstreken waar je wat kunt kopen. Wauw: Snickers en Coca-Cola! Kijkend naar de dreigende luchten zijn we snel naar de dichtstbijzijnde yurt gereden die slaapgelegenheid bood. De eigenaar stookte de kachel goed op met gedroogde koeienvlaaien, kwam een potje thee brengen en wij hadden de yurt voor onszelf terwijl het buiten nog harder begon te waaien en regenen. Fijn