17/3: Montesarchio, it's Dazer time!

Het landschap was wat mistroostig vandaag. De temperatuur was prima, maar het bleef de hele dag heiig. Of was dit smog uit Napels dat 30 km ten zuiden ligt? De Francigena route had mooie landweggetjes geselecteerd om de grote wegen wat te omzeilen. Maar de hoeveelheid zooi langs de weg was verbijsterend. Zien ze het niet of interesseert het ze niet? Beide zijn moeilijk voor te stellen voor een volk met zo'n lange traditie in schoonheid. Bij dat plaatje hoorden ook honden die met wel heel witte tandjes hun terrein af kwamen stormen. Nadat Eric bijna de sloot in was gereden hebben we de 'Dazer' maar eens onderuit de tas gehaald. Een apparaat dat een heel hoog geluid maakt dat wij niet kunnen horen maar honden heel vervelend vinden. Het nadeel is dat je ze op maximaal 5 meter moet laten naderen, maar dan zien ze er ook uit alsof ze zojuist een marsmannetje hebben gezien. Maar dan zijn er ook de mensen. Zoals Vincenzo (Napolitaan, 65 jaar) die even mee op fietste en ons uitnodigde voor een espresso op het draaipunt van zijn trainingsrondje. Of de mater familias van ons hotel in Beneo, die dochterlief even overrulede toen die voorstelde dat onze fietsen gewoon op de parkeerplaats tussen de auto's konden overnachten. Die gingen dus fijn warm en droog achter slot en grendel in het washok. Zo maak je klanten blij die hun fiets nog 11 maanden heel hard nodig hebben.