16/8: Chaeck, als ik de lotto zou winnen, dan ...

Ik moest vanochtend nog even aan de eigenaresse van Gästehaus Birkenmühle in Obersiggingen (16/2) denken. "Von Holland nach China in einem Jahr am Velo. Habt ihr die Lotto gewonnen oder so?" Helaas. Maar als ik hem zou winnen zou ik het wel weten. Ik zou een vliegtuig huren en alle dierbaren en bekenden die wel een opsteker kunnen gebruiken uitnodigen voor een weekend fietsen op de A367 van Suusamyr naar Aral. Om het aangenaam te maken zou ik een overlandtruck huren die er achteraan rijdt met de bagage, tenten en een kok. Bijna geen verkeer, alleen een rode gravelroad een razende rivier in een hele nauwe valei vol stijle gekleurde bergwanden, wat vogels en jij. En af en toe een ruimere rivierbocht met prima plek om te kamperen. Dit was wel het ultieme geluksgevoel en dat zouden we toch meer mensen gunnen. Vlak voor Chaek werden we tijdens de theepauze ingehaald door een Nederlands stel. "Zo, daar zijn jullie dan eindelijk. We hebben al vaak over jullie gehoord!" De grap van fietsen is dat je wel weet wie er voor je zit en van tegenliggers hoort hoe het hen vergaat, maar niet wie er achter je zit. Blanche en Douwe zaten een week voor terugkeer van hun 13 maanden durende reis. We hebben samen een guesthouse gezocht en op de brede trap ervoor met koude Russische biertjes gekletst en gekookt. Bijzonder om hun routekeuzes en ervaringen te horen en ook dat ze echt zin hebben om weer naar huis te gaan. Dat is voor ons nu nog veel te vroeg.