15/5: Trabzon, gastvrij onthaal door Sedat en zijn studenten

Vandaag voelde als een finishdag waar we 9 dagen hard voor hebben gewerkt. En als het dan ook nog fantastisch weer is heb je ondanks wind tegen een lekkere fietsdag van dik 90 km. Rond 15:30 bestelden we onze 'overwinningsthee' op het Meydan Parki in het centrum van Trabzon en konden we onze eerste Couchsurfing host Sedat bellen dat we waren gearriveerd. Die stuurde Olçay om ons op de fiets naar zijn locatie te begeleiden. Dit bleek een studentenhuisvestiging voor 300 studenten in de universiteitswijk aan de oostkant van de stad hoog tegen de heuvel. Wat volgde was een hele brute klim soms bijna 20% steil. Maar, zoals Sedat later zou zeggen: "Als je dat hebt volbracht, ben je klaar voor Centraal Azië". Sedat bleek een gepassioneerd motorrijder en reiziger die in 3 jaar tijd dit familiebedrijf uit de grond had gestampt. En als hij een kamer leeg heeft staan vindt hij het leuk om daar reizigers te ontvangen. Bij voorkeur fietsers, want in zijn coolheidsindex staan alleen zij boven zijn eigen motoravonturen in Siberië en andere van god verlaten oorden. Een aantal studenten hielp ons op weg naar onze kamer en de mensa. Sedat nam ons en Olçay (dıe dit weekend ook op de fiets richting Centraal Azië vertrekt) mee naar een typische 'mannentent' met grote hoeveelheden Raki en het beste lamsvlees in omstreken. Een Bourgondische avond met mooie verhalen over reizen, politiek en het leven volgde. "Reizen is het echte leven", aldus Sedat.