15/4: Bandirma, Turkse bouwnijverheid en gastvrijheid

Het eerste stuk van de route (Çan-Biga) was prachtig. De weg kronkelde zich in 30 km door de groene heuvels naar de kust. Dat betekent een fantastisch uitzicht en lekker naar beneden zoeven over superstrak asfalt dat pas was gelegd. In Turkije wordt sowieso behoorlijk aan de weg getimmerd. Er gaat geen dag voorbij of we worden door minstens een dozijn beton- en kiepwagens ingehaald. De rest van de etappe naar Bandirma stond vooral in het teken van kilometers maken. Ook niks mis mee. 
Bij de theestop in Biga 'vochten' de 2 tegenover elkaar liggende theehuizen om onze belangstelling. Vervolgens wilden we thee bestellen, maar dat had de jonge man naast ons al geregeld. En bij het afrekenen van het tweede rondje bleek dit al door een strak in pak gestoken oudere heer achterop het terras te zijn gedaan. Toen we langs de militaire luchtbasis Bandirma binnenreden kwam een man op mountainbike naar ons toe gereden. Het bleek een sergeant op weg naar zijn dienst. Of alles OK was, we al een slaapplek hadden en nog iets nodig hadden. We zouden de uitzonderlijke gastvrijheid van de Turken toch zo maar normaal kunnen gaan vinden.