14/12: Guangzhou, klassiek Canton

Na al het moderne glanzende geweld van gisteravond hebben we vandaag een kijkje genomen in het oude Canton. Waar in smalle steegjes tussen bebouwing van 2 tot 5 verdiepingen hoog ook groen stond en de was aan de lijn hing. Met hier en daar nog de voor Canton typische houten schuifdeuren met dikke horizontale spijlen, zo hadden we geleerd in het Ancestral House van de familie Chen. Een verzameling gebouwen en binnenplaatsen uit 1894. Gebouwd door bewoners van 72 dorpen in de provincie Guangdong, waar de Chen familie domineerde. Als ze in de stad waren, gebruikten ze dit complex als pleisterplaats voor het doen van keizerlijke examens, handel en aanbidding van hun voorouders. Op het Shamian eiland heerste weer een hele andere sfeer: die van koloniale grandeur. Grote mansions en pakhuizen tussen ruim opgezette straten met veel groen. Van hieruit deden de Engelsen en Fransen als concessiehouders hun zaken. Dé perfecte achtergrond voor een romantische bruidsrapportage in het zachte namiddaglicht. De creatieve stylisten en dominante fotografen dreven de dozijnen bruidsparen tot iets dat er niet echt uitzag als 'de mooiste dag van je leven'. In de souvenirshop van de Chen's viel ons oog nog op een tabel met Chinese diertekens. Brandon had gisteren uitgelegd dat hij geen hond eet. Niet vanuit liefde voor dit favoriete huisdier. Maar als je vader geboren is in het jaar van de hond, dan eet je dus geen hond. Met een tijger ('38) en slang ('41) als vaders, gaan we met een gerust hart door met 'niet weten wat we eten'.