13/6: Teheran, weekend in Teheran

Onze eerste dag in Teheran zonder ambassades. Op deze vrije vrijdag was er alle tijd om wat leuks te gaan doen met Hossain en mevrouw Razavi (de moeder van Artemis (25/3)). Op aanraden van Eva en Johannes (11/6) gingen we naar de Milad Tower, een zendmast van 435 meter en daarmee op 5 na hoogste ter wereld. Het bood een bijzonder zicht op de stad met 12 miljoen inwoners gelegen tegen de machtige Alborz Mountains. Indrukwekkend. Net als mevrouw Razavi, een bijzonder ondernemende en energieke dame op leeftijd die de halve wereld had gezien en behalve motorrijden ook kan waterskiën. En die maar meteen duidelijk maakte dat er vandaag maar een was die haar portemonnaie zou trekken: zij. Leuk ook om de interactie tussen haar en Hossain (die toch wel wat gewend is) in farsi te zien. "She is awesome", was de conclusie. 's Middags werden we door haar voor de lunch uitgenodigd op een prachtige plek in de stad, hoog tegen de bergen. Waar wandelaars hun hike in de bergen starten en de stoeltjeslift voorbij komt naar hoger gelegen skigebieden. Heerlijke lam-chops en ook Iraans ijs van saffraan, rozenwater en slagroom. Op de weg terug naar beneden afgetopt met de laatste Imam 12 verjaardagsdrankjes en lekkernijen. De Teheranis waren relaxed en in opperbeste stemming, en wij ook. Ik mag hopen dat wij net als mevrouw Razavi oud worden, of beter gezegd jong blijven.