13/8: M41, de Ala-Bel Pas over

Gingen de benen gisteren nog wat moeizaam rond nadat we de dag daarvoor tot zonsondergang hadden gefietst. Vandaag zaten we iets na half 8 op de fiets en waren de benen een stuk beter. Zo goed zelfs, dat we een 28 jarige Duitser helemaal los hebben gefietst. Wie had dat gedacht van een stel Mamil's. Een term die we van Jason (10/8) hebben geleerd: 'Middle Aged Man In Lycra' (m/v). Vanaf 2200 meter hoogte verdwenen de loofbomen en werd het landschap weidser. De hellingen waren met groen gras begroeid en murmelende beekjes. Ook verschenen de eerste yurts, de witte ronde tenten van de nomaden als ze de zomer op hoogte doorbrengen om hun vee te laten grazen. En heel veel paarden. Soms bereden door een jongen, maar vooral loslopend op de hellingen. Zo'n 500 hoogtemeters voor de top hebben we nog snel nog wat geluncht en drinkwater gemaakt. Het heeft 10.000 km geduurd, maar dan blijkt de water purificeerder eindelijk nuttige bagage. Langzaam trok de hemel dicht en begon het te waaien en te regenen. Dat was toch echt meer dan 2 maanden geleden, verfrissend! Met regenjassen aan fietsten we in 1,5 uur naar 3175 meter, waar Eric al met een bus Tadzjieken stond te kletsen (als je dat zo mag noemen met een woordenschat van 5 Russische woorden) toen ik ook boven kwam. De regen trok weg en de zon brak door, onze eerste 3000-er kan worden bijgeschreven! In de valei hebben we achter wat struiken de tent uit het zicht opgezet aan de Suusamyr rivier. Waar we even later in goed gezelschap bleken van wat koeien en een kudde paarden. Een stal zullen ze niet hebben, maar ik hoop toch echt dat ze vanavond bij hun eigen yurt slapen.