11/8: Toktogul, adembenemend berglandschap

Lonely Planet heeft gelijk, eerst ga je cultuur doen in Uzbekistan. En als je geen Moskee, Madrassa of blauw tegeltje meer kan zien, dan ga je naar Kirgizië voor de natuur. Wat een adembenemend landschap! En dan bedoel ik niet die 1500 hoogtemeters verdeeld over 3 passen die we vandaag hebben weggewerkt. Maar het vervreemdende van de aanblik. Het begon vrij lieflijk langs een snelstromend bergriviertje met bijbehorende groene strook vruchtbare grond tussen bruine bergwanden. Bovenop de eerste pas zaten we opeens in een bruin maanlandschap zo ver je kon kijken. Eenmaal beneden reden we tegen het enorme azuurblauwe  Toktogul Reservoir aan dat wordt gevuld door de Upper Naryn en uitstort in de Lower Naryn met haar waterkrachtcentrales. Aan de overkant een enorm veld witte 'pindarotsen' - maatje XXL - voordat het verderop landinwaarts overgaat in bruine. Onderweg veel afgedankte trucks en opleggers waar ze de Duitse en Nederlandse belettering maar gewoon op hebben laten zitten. En ook veel nieuwe Honda's en Lexus SUV's en zoveelstehands Mercedes S en E klasse's. Het Russische stel waarmee we forel (uit het meer) hebben geluncht vertelde dat de rechts gestuurde auto's uit Japan worden geïmporteerd en veel goedkoper zijn dan de Europese links gestuurde modellen. Aangezien dit niet heel handig is voor de verkeersveiligheid  overweegt de overheid nu de invoerrechten te verhogen. Na een 11 urige 'werkdag'  kwamen we aan in Toktogul. De laatste grote plaats voor de Ala Bel pas van bijna 3200 meter die we de komende 2 dagen gaan bedwingen. Ik moet er nog even niet aan denken, maar dat zal morgen wel anders zijn.