11/4: Tavakli, door de heuvels langs de kust

Vandaag hebben we de 'scnenic' route langs de kust genomen. En ook deze 'gele weg met groene stippeltjes' had weer niets te veel beloofd. Het was supergroen, dunbevolkt, heerlijk rustig en heuvelachtig. Dus garantie op klimwerk en mooie vergezichten. De core business was vandaag strandtentjes en schapen. Die strandtentjes hadden iets heerlijk kneuterigs. Niks geen grootschalige en doordachte design concepten. Maar het was met een strak blauwe lucht slechts 14 graden en met een fris windje absoluut nog geen strandweer voor de Turken, want alles was nog dicht. Halverwege staken we op hoogte door en hier leken we in Ierland terechtgekomen te zijn. Met veel muurtjes van gestapelde stenen. Vermoedelijk om de schapen op gepaste afstand te houden, want die leken alles wat groen was en niet prikt op 1 cm hoogte te hebben afgegraasd. We eindigden met 76 km en ruim 1000 hoogtemeters weer aan het strand bij Troja Beach Hotel. Ook daar was het nog lang geen zomer, want we waren de enige gasten. Bijzonder hoe moeilijk je kunt doen over het binnen parkeren van 2 fietsen als je 39 kamers leeg hebt staan. Maar eind van dit soort discussies is altijd dat onze werkpaardjes gewoon binnen staan. Ter compensatie zaten er verse rozenblaadjes tussen onze servetten. Zoet.