10/4: Kücükkuyu, eindelijk weer eens regen

Voor het ontbijt schoven we vandaag aan in een Turkse konditorei vol met broodjes, koekjes en taarten. En de allerbeste baklava die we tot nu toe in Turkije gehad hebben. Honingzoet, maar toch krokant. Niet zo sompig zoals vaak. Vervolgens werden we op de route door een thee schenker nog vereerd met Turkse vlag pins die we braaf door onze gele hesjes hebben gestoken. Nu horen we er dus echt bij in Turkije, want die zijn hier gek op hun eigen vlag. En voor het eerst sinds Noord-Italië (Ravenna, 4/3) begon het weer eens te regenen. We hebben nog heel wat kilometers droog tegen de dreigende lucht aan kunnen maken, maar toen rolde de enorme onweersbui toch echt uit zee tegen de heuvels van Kaz aan. Misschien maar goed ook, anders gaan we het nog normaal vinden dat het al meer dan een maand onafgebroken fantastisch weer is.