12/4: Çanakkale, graan, geiten en fietsende vrouwen

Vandaag een relatief vlakke etappe. Alhoewel, niets is vlak in Turkije. En dus eindigden we alsnog met 800 hoogtemeters op de teller. De corebusiness was vandaag graan en geiten. De laatsten meestal gehoed door dames op leeftijd met laarzen, harembroek, hoofddoek en bril. Voor het eerst werden we ook begeleid door meefietsende jongetjes (Atakan en Halil). Atakan had praatjes, Halil een net te grote fiets. Even later kwamen ook hun oudere broers en vrienden op brommers voorbij gescheurd. Tijdens de lunch aan de kust bij Gokcali zagen we iets dat we een tijd niet hadden gezien: mannen en vrouwen die zich in dezelfde ruimte vermaken. De dames speelden Rummikub, de heren speelden kaart, maakten een puzzel in de krant of keken digitale tv op een iPad. Aardig voorteken dat we heel dicht bij Çanakkale, de modernste stad van Turkije waren gekomen. De stad die aan de 1,5 km brede Dardanellen ligt waar alle scheepvaart naar Istanbul door heen moet. Maar ook studentenstad met fietsende studentes. Voor het eerst vrouwen op een fiets!