10/3: Rome, we made it!
Altijd spannend, een grote stad binnenrijden. Maar routeschrijver Reitsma had het beste met ons voor. Dus volgden we niet de kortste en vlakke weg langs de Tiber, maar maakten we een grote boog van 70 km en een dikke 500 hoogtemeters. Zo reden we eerst 30 km op en af door een lint van dorpen bovenop een bergkam en daarna heel relaxed door het landelijke Parco Regionale Veio naar beneden. En dan komt toch het moment dat je wat klaverblad manoeuvres moet maken waarbij je je afvraagt of je nu de snelweg opdraait of niet. Maar toen had Rome binnen de ring toch nog 12 km fietspad langs de Tiber in petto. Nog nooit zo relaxed een grote stad binnengereden. Vervolgens het plein voor de Sint Pieter 'aangetikt' en ons laten zegenen. Niet door de paus, maar door Amerikaanse toeristen. Die natuurlijk geen benul hadden waar Driebergen ligt, maar zwaar onder de indruk van outfit en kilometers (2190) waren. God bless you! Dat heeft ons er even later op weg naar het hotel overigens niet voor behoed een parkeergarage onder het Borghese park in te fietsen. Net zoiets als een fietspad dat spontaan langlauf loipe wordt (zie 24/2), maar dan anders. Maar, missie 1 is in iets meer dan 4 weken gerealiseerd. Op naar missie 2: met Pasen in Istanbul. Maar eerst gaan we 3 dagen wassen, repareren en organiseren. En de toerist uithangen.
Veel plezier in Rome.
Altijd weer leuk om iets over jullie te lezen. En vooral ook de bijzinnen over 'omwegen, hellingen, keuzes, mensen onderweg en de verrassingen' die er op je pad komen. Wij zijn de afgelopen dagen gezegend met een paar hele mooie - bijna zomerse- dagen. Nederland kwam massaal uit de kleren. Geinig om te zien hoe bossen, parken en terrasjes vrolijk gekleurd zijn met mensen (en hun kleding).
Charles fietst af en toe een rondje UH. Ondergetekende is weer begonnen met wat hardlopen. Aangestoken door de Driebergenloop? Nee niet echt. Meer omdat het wel lekker is om met dit weer buiten te lopen. Zeker als je op tijd start op zondag, zie en hoor je veel. zo probeer ik op een klein stukje aarde weer wat meer de dag te plukken. Het hardlopen valt nog niet mee op je 51ste. De heupen en knieen laten het wat afweten. Volgens mijn kinderen zie ik er niet uit. Enfin ik doe het voor het soepel blijven. Hoe gaat het met jullie op het vlak van blessures? Geen ?
En ik las reparaties. hopelijk makkelijk te verhelpen. En wie weet is jullie Italiaans zeer oké. Het Engels van de Italianen houdt niet over is mijn ervaring. Ik wens jullie een mooi verblijf in openlucht museum Rome. Hartelijke groeten van ons Charles en Mariska
Wat ontzettend leuk om zo jullie reis mee te beleven. Gefeliciteerd met deze mooie mijlpaal Rome!
Succes met wassen en repareren. En geniet van een paar dagen de toerist uithangen! Groetjes Gabriele