25/2: Zuid Tirol, beetje Italië en Oostenrijk

In Burgusio had een boer zijn melkvat op een karretje achter een Vespa gebonden. In Laas zagen we de eerste Italiaanse oma (grijs haar, volledig zwarte outfit en blauw keukenschort). In Merano kostte een halve liter rode wijn even veel als een großes Bier. We zijn dus absoluut in Italië, maar verder spreken ze in Zuid Tirol nog gewoon Duits. De etappe was een grote afdaling van 1300 naar 300 meter hoogte, eerst zuidwaarts en vanaf Glurns oostwaarts. Dat was ook het punt dat het dal veel breder en bruiner werd en we appelbomen zagen. Eerst nog met hun voeten in de sneeuw, maar vanaf 800 meter op het droge. Dat was ook het moment dat we de fietsroute weer op konden pakken. Bij Laas kwam trouwens een locomotief van een 1600 meter hoge schans naar beneden met een blok marmer van een kuub of 10. Knap werk. De eindbestemming Merano bleek een oase door zijn beschutte ligging met aan alle kanten bergen. Grote villa's uit midden 19e eeuw, een oud kurhaus, palmbomen, een promenade langs de Passer en terrassen. Da's nog eens lekker binnenkomen.