17/6: Teheran, leven zoals de Sjah

Soms blijken ogenschijnlijk eenvoudige dingen heel moeilijk en andersom. Dachten we dat het Turkmeense visum een kwestie van betalen en ophalen was na het indienen van de aanvraag op 12/5, was het antwoord opeens "Come back in 2 days". Uh, maar waarom? "Don't ask" zei de man van het visum bureautje die naast Eric stond. Daarom heeft Frank van Rijn de 'Stans' dus omgedoopt tot 'Stempelstans'. De Chinese Ambasade keek daarentegen zeer tevreden naar de brief van de Nederlandse Ambasade en vroeg of we een visum van 90 dagen wilden. Ja, graag! Vervolgens zette ze een vink in het juiste vakje, vertelde dat we bij de bank aan de overkant moeten betalen en onze visa zondag om 9:00 uur klaar liggen. Ook dat kan natuurlijk nog mis gaan, maar we hebben vertrouwen in de administratieve kwaliteiten van de Chinezen. Terug naar de toeristische corebusiness: het Sa'ad Adad museum complex. Een heerlijk groen park van zo'n 100 hectare in het noorden van Teheran waar de Pahlavi's zomers resideerden. Ook hier mooie spiegel bling-bling in het Groene Paleis uit de Qajar periode, dat in de tijd van de Pahlavi's werd gebruikt als gastenverblijf voor onder meer Jimmy Carter, Koning Hoessein en Anwar Sadat. Het Witte Paleis is van 1931 en gaf een beeld in welke weelde gasten werden ontvangen door de laatste Sjah (Mohammad Reza) voor de revolutie. Inclusief een bijbehorend wagenpark met een Mercedes sportwagen in topstaat (300 SL uit '59, voor de liefhebbers) en een typische dictator vloot van verlengde, verlaagde en gepantserde Mercedessen.  Ondermeer deze buitensporige luxe heeft hem uiteindelijk de kop gekost. Na 6 nachten logeren bij Hossain verlaten we Teheran. Hij heeft ons in de nachtbus naar Shiraz geholpen voor een ritje van een uur of twaalf. We zullen de familie Mahmoudzadeh en hun enorm gastvrijheid missen!