4/12: Yangshuo, Moon Hill

Slapen in een jeugdherberg klinkt misschien primitief, maar het is eigenlijk de beste manier om het naar je zin te hebben op een toeristische plek. De medewerkers spreken meestal Engels en met de andere gasten deel je tips over alles dat er te zien is. En behalve slaapzalen hebben ze vaak een paar tweepersoons kamers met een eigen (minuscuul) badkamertje. Dat je een stuk ouder bent dan de gemiddelde backpacker, is niet zo'n punt. Onze fietsreis vinden ze overwegend 'so cool' en bij het beklimmen van bergen zijn we nog altijd eerder boven. Zo ook op Moon Hill. Een berg van 380 meter hoog met een rond gat van een meter of 50 in de top, dat bij het vallen van de avond als een maan oplicht. Goed voor een klim van 800 treden en een fantastisch uitzicht op de omliggende pieken. Na een dag binnenzitten gingen we als 'jonge veulens de wei in' en hebben we onder een waterig zonnetje een heerlijk rondje gefietst. Het meest intrigerend aan het Karstgebergte zijn misschien wel de vlaktes ertussen. Zo vlak, alsof de pieken in het water staan. Op aanraden van medegasten liepen we 's avonds nog even langs de DMZ bar. Genaamd naar de gedemilitariseerde zone tussen Noord en Zuid Korea, omdat de eigenaar en crew groepsreizen naar Noord-Korea verzorgen. Interessante vakantiebestemming. Maar ook na 2 bier lukte het ons maar niet om aan te haken op hun humor, die het midden hield tussen 'The young ones' en 'Dumb and dumber'. En daar hadden we dan misschien toch een generatiekloof te pakken.