8/12: Wuzhou, klunen door de modder

Na een km of 40 reden draaiden we naar het oosten. Langs de Xunjiang Rivier, die groot genoeg was voor scheepvaart en scheepswerven. En aan die drukke G321 hebben we kennis gemaakt met de Cantonese keuken in een open garage met wat lage tafeltjes en aan de straat een glazen kar met achter het raam vlees aan haken. Aan de vorm was duidelijk herkenbaar wat het ooit voor beesten waren geweest, maar dan gelakt en gemarineerd. Heel dun gesneden licht zoet spek, op wat gestoomde en met knoflook aangemaakte bladgroente en een schaaltje rijst. Heel eenvoudig, maar fantastisch. Dit in tegenstelling tot de rest van de etappe dat door wegwerkzaamheden was omgetoverd tot drek- en stofzooi. Een km of 50 lang was het zoeken naar de minste kuilen, keien en modderpoelen, terwijl grote kiepwagens met een rotvaart aan kwamen rijden en het fijne stof op het wegdek dat er nog wel was deden opwaaien. En als je je dan afvraagt of er ooit nog een fatsoenlijke stad uit deze puinhopen oprijst, draai je een hoek om en beland je opeens weer in de geciviliseerde wereld. Waarin grote boulevards worden begeleid door mooie oude bomen en palmen met strak gemanicuurde grasperkjes.