12/5: Çarşamba, op bezoek bij de lokale fietsenmaker

Strakblauwe lucht, 18 graden en een fris windje: prima omstandigheden om 95 km op de vluchtstrook van de D10 te maken. Het romantische is er wel een beetje af sinds de D10 over is gegaan van een smal bergweggetje naar driebaans snelweg, maar het schiet wel lekker op. Halverwege de etappe lag Samsun, met een half miljoen inwoners de grootste Turkse stad aan de Zwarte Zee. Groot geworden door vruchtbare grond, tabaksindustrie, haven en de zijderoute. Dat het welvarend is, zag je aan alles. Normaal rijd je een wat grotere Turkse stad binnen via een hoofdweg met daarlangs 2 stoffige ventwegen en een bonte mix aan retail. Denk tractoren, naast beddenzaak, naast bruidmode en dan weer 'Alles van plastic'. Maar Samsun bezat keurige 7 laags bebouwing en een beplante middenberm met even later palmbomen en feestelijke rode en witte banieren. En zelfs een moderne trambaan. Tien km voor Çarşamba kwamen we Mehmet tegen op zijn mountainbike. Of we zijn gast wilden zijn in de fietsenzaak van zijn broer. Welja, geen idee wat we daar dan vervolgens zouden gaan  doen maar waarom ook niet. En zo zit je even later aan de thee in een zaak ramvol klassieke Bisan's (zeg maar de Gazelle van Turkije) en fake Bianchi mountainbikes van Chinese makelij. De ene broer spaakt even snel een wiel in terwijl een tweede een poging doet om op zijn laptop Google Translate te laten functioneren. Als we vanavond nog een citytour wilden, waren we van harte welkom.