10/11: Enshi, op naar de volgende etappe

Wat het probleem was, vroeg de Chinese dame met een licht Amerikaans accent aan de andere kant van de lijn. "We hebben geen probleem, we willen met onze fietsen naar Enshi maar dat blijkt met de trein niet te kunnen. Dus we gaan zo naar het busstation om de hoek, om te zien of daar vandaan wel een 'big bus' rijdt." Ons vermogen om iets als probleem te zien, is sinds deze reis tot bijna nul gereduceerd. De 'big bus' die ons vanochtend was beloofd, bleek een Mercedes Sprinter look-a-like. Volgeramd met stoeltjes. We zijn ondertussen redelijk inventief in kleine ruimtes, maar onder dat laatste bankje gingen onze fietsen echt niet passen. En dus op naar het treinstation van Yichang, zo'n 15 km verderop aan de rand van de stad. Die bleek een vestiging van onze geliefde 'China Rail Express' bagage check-in service te hebben voor de fietsen, maar dat gold helaas niet voor bestemming Enshi. Tenminste, dat was de conclusie nadat we een kwartiertje met de 6 dienstdoende dames op hints achtige wijze hadden gestoeid. En toen kwam de 7e dame op het toneel, een politie agente op hoge hakken met een licht onderkoelde superieure houding. En een hulplijn op haar smartphone die Engels sprak. Meestal is een interventie van een telefoon die Engels spreekt een herhaling van zetten. Omdat het meestal net geen Engels is en je met handen, voeten en een paar woorden Chinees eigenlijk best ver komt. Maar daar dacht de politieagente anders over. De 6 CRE dames werden aangesproken: deze 2 toeristen gaan gewoon met de trein naar Enshi, punt uit. Ze begeleidde ons zelf naar de ticket hal waar we 100 wachtenden voorbij marcheerden naar het lege invaliden loket. Beetje gênant deze VIP behandeling, maar je zou onze taalachterstand natuurlijk als invaliditeit kunnen zien. En nog geen half uur later stonden we met fietsen en al voor het juiste rijtuig van een supermoderne trein met gelijkvloerse instap waar ze prima in het gangpad bleken te passen. En zo zijn we halverwege terug op de route die we met de cruise hadden afgelegd. Klaar om vanaf morgen in een week of 2 de 209 naar het zuiden af te fietsen richting Guilin. We hebben er zin in!