9/9: Saryozek, meters maken

Tel er nog maar 100 km bij op, bij dat grootonderhoudsproject op de A3 (8/9). En dus was het vandaag afwisselend klunen (tussen de vrachtwagens overleven op een te smalle eenbaans weg) en af en toe walhalla. Wanneer het tracé net klaar, maar nog niet in gebruik was. Het alleenrecht op 6 meter breed vers beton of asfalt. Eric is nog steeds zoveel aannemer dat hij zich ergerde aan al het grootmaterieel (maar liefst 3 wegbrede betonautomaten) en personeel dat niks leek te doen. Maar ze zwaaiden vrolijk terug en wij mochten door. Door een vrij saai en erg droog landschap met meestal verdroogd gras zo ver je kon kijken en soms een net geoogst graanveld. Alleen in de klim naar 1070 meter werd het beeld wat spannender. In Saryozek vonden we het enige hotel in weide omtrek, maar dat had geen plek aangezien het werd gerenoveerd. Toen we uitlegden waar we vandaan kwamen, naar toe gingen en dat we zelf een matras en slaapzak hadden, vonden we in de bijzonder kordate (en Engels sprekende) dochter des huizes een medestander. De kamer die bijna af was werd uitgesopt door de dame die zei dat ze echt geen slaapplaats voor ons had. Twee stretchers werden van zolder gehaald, dekbedjes erop en klaar was het. Geen gordijnen, licht of stromend water. Maar wel een heerlijke schone en warme douche in het andere gebouw, waarmee we al het zand van die dag hebben weggespoeld.