30/5: Marand, uitzonderlijke gastvrijheid

Vanochtend hebben we de 2 tot nog toe meest nutteloze items uit onze bagage ingezet: de kampeerstoeltjes en de mini foto printer. De 1e voor het picknick ontbijt op de binnenplaats van ons overnachtingsadres, de 2e om vervolgens een foto van Hasan en Eric te kunnen printen op visitekaartje formaat als dankjewel voor zijn gastvrijheid. Hasan (59) glom van oor tot oor. Verder zijn Eric's gebeden verhoord voor wat warmer weer: ik denk dat het vanmiddag rond de 30 graden was. Het landschap was droog en leeg met af en toe een groene oase met bomen en goed geïrrigeerde akkers. De zandkleurige huizen in de gehuchten langs de weg leken qua kleur weg te vallen in het gebergte. Net na een klim stopte een auto langs de weg. We kregen een meloen aangeboden. Eric nog uitleggen dat ie te groot en te zwaar was en we zoveel goedheid niet konden accepteren. Maar de man in de auto stopte hem doodleuk onder Eric's snelbiner en reed al zwaaiend door. Bij de eerstvolgende theekar langs de weg hebben we een mes geleend en er ons samen met de theeverkoper tegoed aan gedaan. Superrijp! Vlak voor Marand kwam een oude witte auto ons druk gebarend tegemoet rijden. Hij keerde om en reed vervolgens langzaam achter ons aan. Wij hadden met Akbar (een Warmshower contact van Heather (20/5)) afgesproken dat hij ons tegemoet zou komen fietsen, dus wisten we eigenlijk niet goed wat we hiermee aan moesten. In tweede instantie zijn we toch maar afgestapt om een praatje te maken. Bleken dit onze hosts voor vanavond, vooruit gestuurd door Akbar. Ahma (77) had Nederlandse en Duitse roots en sprak redelijk Duits, zijn zoon Ali (35) een beetje Engels. Een bijzondere avond volgde met een stadstour in Ali's auto (ook 35) en 'vloerkleed diner' met heel dun brood, omelet en salade in de binnentuin van Ahma. De vanzelfsprekende gastvrijheid naar volstrekte vreeemdelingen is echt ongekend.