24/6: Esfahan, over Abbas' meesterwerken, aliens en voetbal

24 juni 2014 - Esfahan, Iran

Volgens de Lonely Planet zou het meest bureaucratische 'Pasport & Visa Department' van heel Iran zijn gevestigd in Esfahan. Maar daar schrikken wij als stempel 'die-hards' natuurlijk niet van terug. En waar deze overheidsdienst soms ook wel 'Department of Aliens Affairs' heet, was de eerste indruk allervriendelijkst. Een van de militairen aan de deur sprak Engels en als we alle elektronica inleverden mochten we naar binnen. De chador hoefde niet om en de vingerafdrukken procedure was blijkbaar ook opgeheven. Nog wel even naar beneden om een paar invulformulieren en een omslag te kopen. De betreffende ambtenaar was de eerste 1,5 uur in geen velden of wegen te bekennen. Eerst maar naar de bank om 20 dollar te storten. Maar dan mag je je paspoort morgen weer ophalen en hopelijk 30 dagen langer blijven. Terug naar de toeristische core-business: moskeeën en paleizen. De Masjed-e Sjah moskee was majestueus. Niks geen spiegel bling-bling, maar prachtige mozieken in turkoois, geel en een mooie diepe kleur blauw. Eindeloze hoeveelheden bloemmotieven, geometrische patronen en kalligrafie op net zoveel tegeltjes. Zelfs door alle steigers heen kon je zien dat dit meesterwerk het rijk van Abbas I waardig moet zijn geweest. Het Kakh-e Chehel  Sotun paleis was ingetogen sjiek, bijna Aziatisch met dak overstekken en enorme veranda's in een koele tuin met vijvers. Terug naar het nu: het WK leeft hier enorm. Toen de taxi chauffeur - die overigens geen woord Engels sprak - door had dat we uit Holland kwamen, ging hij met iemand bellen om vervolgens gesouffleerd het halve Nederlandse elftal op te noemen inclusief coaches. 'Alien' of niet, voetbal schept een band.

Foto’s