18/5: Trabzon, ultieme rustdag bij Biltepe

Zondag, de ultieme rustdag. En dus zijn we vandaag het Biltepe terrein niet af geweest. Het was een beetje tegen onze aard in, maar de laatste kans om Trabzon te verkennen hebben we laten lopen. Anders hadden we allerlei aardige dingen kunnen vertellen. Bijvoorbeeld over de Aya Sofia uit de 13e eeuw, de villa die door een welgestelde bankiersfamilie in Krim-stijl is gebouwd en in 1924 aan Atatürk is geschonken, of de oude bazaar die met zijn streekproducten misschien wel authentieker is dan die van Istanbul. Daarentegen hebben we Olcay uitgezwaaid, die een week geleden met zijn vouwfiets en gammele aanhangkar uit Istanbul aan kwam rijden. Sedat kon het niet aanzien en besloot de ambities van deze gepassioneerde reiziger met een nieuwe fiets te sponsoren. En met zijn nieuwe outfit is hij nu helemaal klaar voor Azië. Misschien komen we hem later nog tegen, maar hij trekt eerst wat noordelijker richting Georgië en Kazachstan. Verder hebben we onze route bepaald richting Iran. We kiezen uiteindelijk niet voor de noordelijke, maar de zuidelijke variant langs Bayburt en Erzurum. Dat wordt morgen heel hard werken om de Zigana over te komen (2000 m), maar dat is volgens de locals een stuk interessanter dan nog 150 km de Zwarte Zee snelweg te volgen alvorens naar het zuiden te rijden. En met dat vooruitzicht hebben we na de middag BBQ op Biltepe nog maar eens een tukje gedaan en wat in bed liggen lezen. Best lekker, zo'n zondag.